In de zomer van 2008 gebeurde het. Mijn man reed op de camping met de auto over mijn bril die ik even in het gras had neergelegd. Helemaal vervormd, die kon ik echt niet meer op. Tjonge jonge, wat voelde ik me gehandicapt zo zonder bril. Alles was vaag, één grote mist. -3,25 en -2,75 had ik, zo slecht was dat nu ook weer niet. Maar zo ervoer ik het wel. Snel ging ik een nieuwe bril kopen.

Na dit incident begon mijn bril me steeds meer te irriteren: die druk achter mijn oren en op mijn neusvleugel, vieze glazen die nooit goed schoon werden, niks kunnen zien door beslagen of nat beregende glazen. Ik ging me verdiepen in laseren, want het was ook het laatste jaar dat je een behandeling van de belasting af kon trekken, dus ik moest snel beslissen. Maar las ook verhalen van mensen die niet allemaal positief waren over laseren; een mevrouw was de eerste drie maanden na de behandeling alleen maar duizelig en kon bijna niks. Dat moest mij toch niet overkomen met drie kleine kinderen.

Opeens dacht ik aan een boek, dat ik jaren daarvoor eens van iemand had geleend. Beter leren zien zonder bril. Toentertijd vond ik het heel interessant, maar ik hield gewoon mijn lenzen in, gaf het boek terug en leefde verder. Maar nu dacht ik: Dat zou toch mooi zijn, als ik het zelf kan doen. Ik ging eens zoeken op internet en vond zowaar een leraar die workshops gaf om beter te leren zien.

Zelf heb ik dertig jaar een bril gedragen en toen ik besloot te gaan stoppen met het dragen van mijn bril en leerde hoe mijn ogen op een natuurlijke manier gingen zien, ondervond ik wat vooral spanning doet met mijn zicht. Juist door mijn bril af te gaan zetten kon ik gaan ervaren hoe verschillend mijn ogen voelen in bepaalde situaties en hoe anders ik dan zie. Ik merkte al heel snel dat het kijken door een bril heel naar voelde, terwijl ik dit toch dertig jaar zonder iets te merken had gedaan. Zodra mijn ogen gingen ontspannen, werd ik naar en misselijk van mijn bril. Mijn pad naar goed zien was begonnen, ik merkte heel sterk, ik kan en wil niet meer terug; ook al zag ik niet meteen goed..!

Door mijn bril af te gaan doen en mijn ogen te leren te ontspannen, ben ik veel beter gaan zien. Maar mijn zicht is niet constant, want als ik bijvoorbeeld stress ervaar, zie ik minder goed. En omgekeerd, als ik heel ontspannen ben en me prettig voel, dan is mijn zicht ook ‘prachtig’… Vele malen mooier dan het mét bril ooit is geweest; spanning beïnvloedt dus mijn zien. Vaak geloven mensen mij niet. Zeker als ze al jaren een bril dragen kunnen ze zich niet voorstellen dat je goed kunt leren zien zonder bril. Het klinkt dan als een magisch iets, ‘Hocus-Pocus’ zei iemand me weleens, maar er is niets van ‘Hocus-Pocus’ aan. Misschien eerder iets van ‘Hocus Focus’… Ogen gaan slecht zien als er spanning staat op de oogspieren. Het is een diepe overtuiging die bij ons is binnengebracht, dat je alleen maar beter kunt gaan zien mét een bril of lenzen.

Beroemd brildrager John Lennon gebruikte deze brillen om een levenswijsheid uit te dragen. Verkeerde voorbeeld zo blijkt…

De zachte oogbol..
Begin vorige eeuw ontdekte de Amerikaanse oogchirurg dr. Bates tijdens zijn studie dat een oogbol zacht is en dat je er in kunt knijpen. Hij liet tijdens een college zien dat het oog van een koe zacht is, dat je erin kunt knijpen en dat de vorm van het oog dan verandert. Zodra hij dit deed, zagen de studenten dat er een staar ontstond in het oog en dat, zodra hij met knijpen stopte, ook de staar verdween. Dr. Bates ging met dit inzicht verder experimenteren.

Hij deed dit o.a. met het oog van een (dood) konijn en keek of dit ‘knijpen’ ook met de oogspieren kon. Hij spande de oogspieren van het konijnen oog aan en merkte dat de oogbol vervormde. Liet hij de spanning van de spieren weer los, dan kreeg het oog zijn perfecte ronde vorm. Zo merkte hij op, dat aan ieder oogprobleem een andere spierspanning ten grondslag lag. Zo is een bijziend oog te lang en wordt dit  veroorzaakt door spanning in de schuine oogspieren. Na deze inzichten ging hij anders kijken naar oogproblemen en brillen. Met zijn retinoscoop heeft hij 45 jaar lang ogen onderzocht, hiermee kon hij zien of mensen een refractie (plus of min) afwijking hadden. Hij merkte dat een afwijking wel 6x binnen 1 seconde kon veranderen, en dus helemaal niet constant is. In 1920 publiceerde hij een dik boek over zijn onderzoek en zijn belangrijkste conclusie was: ‘Ieder oogprobleem komt door spanning in de oogspieren’.

Dr. William Bates’ boek, ‘Perfect sight without glasses’, beschrijft hoe het gezichtsvermogen op natuurlijke wijze kan worden verbetert. Zijn conclusie zijn dat problemen als bijziendheid, verziendheid en dergelijke, kennelijk ontstaan als de oogspieren lange tijd gespannen zijn. Doordat de spieren te gespannen zijn, verandert de vorm van de oogbal en verliest het oog het vermogen om op iedere afstand goed te zien. Deze spanning wordt doorgegeven aan de oogspier rond de lens, waardoor deze ook chronisch gespannen kan zijn en hierdoor kan de lens zich niet goed aanpassen aan de omstandigheden.

De genoemde afwijkingen worden dus niet veroorzaakt door ziekte of slijtage, maar ze ontstaan door verkeerde gewoontes als te ingespannen kijken, staren en turen. Bates concludeerde bovendien, dat iedereen weer goed kan zien als hij maar de goede ‘kijkgewoontes’ aanleert. Daarbij benadrukte hij dat ontspanning van lichaam en geest heel belangrijk is. Veel mensen hebben baat gehad bij de methode van Bates en hebben zijn werk voortgezet.

De oogspieren die de oogbollen doen draaien, maar ook bollen en vlakken

Aldous Huxley, de schrijver van onder andere ‘Brave new world’, dreigde zijn gezichtsvermogen te verliezen en kreeg deze weer terug door de Bates-methode. In zijn boek ‘The art of seeing’ beschrijft Huxley de behandeling van een gewone oogarts als volgt: ‘….ze gaven me een paar kunstmatige lenzen en lieten me gaan.‘ Door met de methode van dr. Bates aan de slag te gaan kreeg hij zijn zicht terug en werd hij zich bewust van de beweging bij het kijken. ‘Doordat je bewust bent dat de omgeving schijnbaar beweegt, verhoog je de mobiliteit van de ogen en geest en daarmee schep je de voorwaarden om beter te kunnen zien.’  En ook Dr. Bates zélf kon zijn eigen, zeer sterke leesbril weggooien.

Ontspanning is de sleutel
Om weer goed te gaan zien, is het dus belangrijk, zo niet essentieel, de ogen weer te leren ontspannen.  Eigenlijk is zien een passieve bezigheid, je hoeft er niets voor te doen. We gaan slecht zien zodra we juist ons best gaan doen om goed te zien. We gaan dan staren, knijpen, moeite doen om te zien en dit geeft juist spanning in de oogspieren. Met ontspanning bedoel ik niet onderuit gezakt niets doen of relaxen in een hangmat; het gaat om actieve ontspanning, om bij stresssituaties toch bij jezelf kunnen blijven en ontspannen zijn.

Mijn ogen zijn mijn leermeester, zodra ik merk dat ik slecht zie, ga ik na bij mezelf wat er aan de hand is. Dan merk ik bijvoorbeeld dat ik de hele tijd als een kip zonder kop  op mijn kinderen aan het mopperen was, dat ze op moesten schieten omdat ze anders weer te laat op school zouden komen. Nog vol met die stress zit ik dan op de fiets. Doordat ik me bewust ben van mijn zicht en visueel dus ingesteld ben, word ik me dan ook bewust van de stress. Dat mijn handen het stuur vaster dan normaal knijpen, dat ik met een verbeten trek om mijn mond te hard aan het fietsen ben. Dat ik nog steeds mopper op mijn kinderen om dóór te fietsen, en zodra ik me dit allemaal bewust word, kan ik me ontspannen, relativeren, glimlachen. En, geloof het of niet, ik ga direct weer beter zien.

De belangrijkste stap is om je bril af te zetten en je lenzen uit te gaan doen. Ik heb inmiddels honderden mensen begeleid in hun proces naar beter zien en weet dat het niet altijd even gemakkelijk is om de bril af te zetten en de lenzen uit te doen. Maar de meesten mensen zijn verbaasd hoeveel ze zien met eigen ogen, ook al is het nog een wazige mist. Draag je alleen een leesbril, dan zal je dit probleem niet zo hebben, omdat je toch de meeste tijd met je eigen ogen -zonder bril- kijkt. Maar ook dan is het belangrijk de leesbril niet meer te gaan dragen..!

Mijn ogen zijn mijn leermeester..

Daarna is het belangrijk dat je gaat leren met ontspannen ogen te kijken. Dat je leert op een natuurlijke manier te zien, zonder spanning. Dit zal niet alleen je zicht verbeteren, maar het ontspant je hele lichaam en geest. Je zult merken dat je makkelijker inslaapt en dat je slaap ook veel dieper zal zijn, je kunt makkelijker bij jezelf blijven in stressvolle situaties. Hoofdpijn, nek en rugklachten kunnen verminderen en ook zelfs compleet verdwijnen. Weer leren zien zonder bril, was voor mij een ware ontdekkingstocht, met de nodige pieken en dalen.

Ik heb een boek geschreven waarin ik vertel over mijn ontdekkingstocht. Over wat er allemaal spanning geeft aan de oogspieren. En over wat mij geholpen heeft om de oogspieren weer te gaan ontspannen. Ben je nieuwsgierig, klik dan hier, dan kun je het eerste hoofdstuk gratis downloaden.

Bron: http://www.wanttoknow.nl